Een terugblik op 33 jaar ondernemerschap
Datum interview: 9/7/2025
Leestijd: ongeveer 8 minuten
Na zo’n 33 jaar toewijding en bevlogen leiderschap neemt oprichter Frank van Tunen afscheid als eigenaar en directeur van Van Tunen + Partners. We blikken terug op de geschiedenis van Van Tunen + Partners en de ondernemersreis van Frank.
Het ontstaan van Van Tunen + Partners
Frank: “De geschiedenis van Van Tunen + Partners begint in de periode dat ik werkzaam was in het managementteam/de directie van Autobedrijf Poelenburg. Ik heb toen twee keer de prijs voor ‘beste boekhouder van het jaar’ gewonnen uit 300+ autodealers. Op een gegeven moment ontstond de gedachte: dat wat ik hier doe, kan ik voor mijzelf ook.
In augustus 1992 ben ik mijn eigen kantoor gestart dat toen ‘Administratiekantoor F.J.H. van Tunen VOF’ heette. F.J.H. stond voor mijn naam: Franciscus Johannes Hendricus. Mijn vrouw Ella verwerkte, als mede-vennoot, administraties in ons kantoor dat we op onze zolderverdieping hadden ingericht. Ze werkte ook op locatie als secretaresse voor een advocatenkantoor, waarvoor ik de administratie verrichtte. Dat detacheren van professionals is iets wat we nu nog steeds doen. Toen mijn klantenbestand groeide, kon ik gebruik maken van de kantoorruimte van mijn oom, John Cornelissens, die in IJmuiden een technische handelsonderneming had. Tussen de administraties door hielp ik onder andere klanten in de winkel, reed met de vrachtwagen en verrichtte andere hand- en spandiensten.”
‘Ik reed net zo makkelijk met een vrachtwagen vol staal naar de Hoogovens als dat ik jaarrekeningen voor klanten opstelde.’
“Ik had goede connecties met dubois+co en de Rabobank. Via deze organisaties en via mond-tot-mondreclame kwamen veel klanten binnen. Door de groei van het aantal administratieve opdrachten kon ik de werkzaamheden voor mijn oom afbouwen. Ik had inmiddels een paar medewerkers in dienst en had mijn intrek genomen in het nieuwe kantoor op de bovenverdieping van het pand in IJmuiden. Ik heb daar tot 2005 gezeten en het was een geweldige tijd.
Dubois+co had een administratieve tak, maar richtte zich geheel op de controlepraktijk. Voor de administraties werkten zij samen met De Hooge Waerder Amsterdam. Omdat onze samenwerking zo goed was bevallen, nodigde Aad van Klaren, toenmalig hoofd van de maatschap van Dubois, mij uit om die administratieve tak over te nemen en de samenwerking uit te bouwen. Ik heb vervolgens de aandelen van De Hooge Waerder Amsterdam gekocht, waardoor we groeiden van drie naar vijf medewerkers. Sindsdien heet het kantoor Van Tunen + Partners.”
Onderscheidend als werkgever en dienstverlener
“Een principe dat ik altijd heb aangehouden is: personeel op plek 1 en klanten op plek 2. We verzorgen administraties en we doen wat we beloven. Afspraken nakomen is altijd belangrijk geweest en dat is het nu nog steeds. Dit is een sterk punt waarin wij ons hebben onderscheiden van andere administratiebureaus en dit nog altijd doen. Als ik zeg: ‘morgen is het klaar’ dan is het morgen ook echt klaar.
Ik heb altijd gezegd dat we een administratiekantoor zijn en dat we geen andere zaken, zoals verzekeringen, erbij doen. Dat leidt af en zorgt voor onrust, iets waar ik van wilde wegblijven. Veel kantoren bieden alles aan en wij wilden ons specialiseren.
We springen er ook uit door onze laagdrempeligheid. Ik bel wel eens klanten op en zeg ze: ‘Wat ben je nou aan het doen?’ Ik kan op mijn manier communiceren. Niet te netjes of precies, wel lekker natuurlijk. Klanten nemen mij zoals ik ben en weten dat ik niet in pak kom. Dat werkt gewoon goed.
We hebben weinig verloop gehad onder het personeel en bij onze klanten. Veel klanten zijn sinds de oprichting in 1992 nog steeds klant. Er zijn ook klanten en medewerkers weggegaan en later weer terug gekomen. Dat is het mooiste wat er is! Dan doe je het dus blijkbaar iets beter dan een ander.
Ik heb nooit gezegd dat we de beste zijn. Er zijn genoeg goede kantoren. Toch onderscheiden wij ons op deze punten.
Van Tunen principes
Er worden wel eens grapjes gemaakt, zoals ‘je doet het als een Van Tunen hier’ en ‘je hebt Van Tunen bloed’. Deze collega’s hebben dezelfde gedachtegang als ik en we beschouwen bepaalde dingen als vanzelfsprekend, zoals afspraken nakomen. Lucie van Schaffelaar, al meer dan 20 jaar in dienst bij Van Tunen + Partners en nu directielid, is zo iemand en daardoor weet ik wat ik aan haar heb en weet zij wat zij aan mij heeft.
Belangrijke gebeurtenissen
De kantooruitjes in het buitenland zullen mij altijd bijblijven, maar ook de prachtige periode, van de jaren 2000 tot 2011. Met name vanwege de fijne samenwerking met de partners Aad, Cor en Marcel. Ik was de jongste, we noemden ons de vier musketiers. Een bepalende gebeurtenis in het succes van Van Tunen is ook de indiensttreding van Olaf de Ruijter geweest. Hij fungeerde sinds 1993 als een soort spin in het web waaraan je echt alles kon overlaten. Hij had overwicht en ik kon altijd alles aan hem toevertrouwen. Ik gun de huidige directie ook een Olaf in het team. Je kunt niet alles alleen als ondernemer. Zo heeft ook Klaas de Bie, nu teruggetreden als adjunct-directeur, veel bijgedragen in de latere periode van Van Tunen + Partners. Ik ben hem en de andere collega’s daar dankbaar voor. En uiteraard niet te vergeten mijn vrouw Ella.
Een andere opvallende gebeurtenis is de oprichting van de Vereniging Samenwerkende Administratiekantoren (VESAK) geweest. Ik ben dit initiatief destijds gestart met het Samenwerkingsverband FNV. Het doel van dit platform was dat zzp’ers eenvoudig een gespecialiseerd administratiekantoor in de regio konden vinden dat aangesloten was bij de FNV. Voor veel van deze kantoren heeft dit nieuwe klanten opgeleverd. Later is de vereniging opgehouden te bestaan.
Leiderschap en visie
Ik denk dat fatsoenlijk, open en eerlijk mijn karakter omschrijven. Eén van de beste adviezen die ik ooit kreeg, is: ‘Blijf jezelf maar’. Laat je niet meenemen door de gekkigheid in alle tijd. Ik ben pragmatisch en zoek altijd naar de simpele oplossing, ook al staat die niet altijd in de boeken. Daarnaast schaam ik mij niet om mijn eigen zwakheden en emoties te tonen. Je werkt en deelt met elkaar. Als je problemen hebt en je deelt ze met je team, dan zijn de collega’s er altijd voor elkaar en proberen we de problemen samen op te lossen. Er is altijd een reden waarom iemand iets doet. Daarom kan ik ook nooit echt boos worden. Het is soms beter om even tot 10 te tellen.
Uitdagingen carrière
Mijn carrière kende ook veel uitdagingen, waarvan de grootste mijn twee openhartoperaties zijn geweest. In oktober 2000 viel ik uit tijdens het basketballen en na de operatie lag ik er een half jaar uit. De tweede levensbedreigende operatie was in 2018. Gelukkig zijn de operaties geslaagd en ben ik er nog steeds. Ik hoop dat dat nog lang zo zal zijn. Mijn collega’s hebben enorm meegeleefd en mij na beide operaties geweldig gesteund.
In mijn tijd als ondernemer heb ik altijd gestreefd naar beheersbare groei. Het is uiteraard altijd mooi om grote klanten binnen te halen. Juist door het kantoor rustig uit te bouwen, is het overzichtelijk gebleven en konden we ook goed omgaan met tegenslagen. We hebben nooit echt een crisis gehad. Wel was ik bang voor de automatisering. Met de komst van scan & herken zouden banen geschrapt worden, waar ik slapeloze nachten van heb gehad. Uiteindelijk hoefde er niemand ontslagen te worden.
Uiteraard biedt nieuwe technologie ook goede dingen, zoals systemen als Nextens. De efficiency is door deze systemen bevorderd, maar bedrijven zijn ook afhankelijker geworden van softwarebedrijven. Tegenwoordig betaal je voor de software ten opzichte van zo’n zes à zeven jaar geleden ongeveer het driedubbele. Toen betaalde je vaste bedragen waar je tegenwoordig betaalt op basis van het aantal gebruikers. Gelukkig begrijpen veel klanten ook dat als wij hiervoor meer moeten betalen, er haast geen ontkomen aan is dat zij dit ook moeten.
In 2017 heeft de ‘Nadere Voorschriften KwaliteitsSystemen (NVKS)’-regelgeving zijn intrede gedaan. Sindsdien leven we de regels voor een accountantskantoor na. Daarom leggen we nu meer vast. Dat houdt onder andere een gestructureerd dossier in en dat accountants de jaarrekeningen moeten beoordelen en tekenen. Dat vond ik best ingewikkeld. Dit is een belangrijke reden dat enkele medewerkers uit dienst getreden zijn. Inmiddels hebben we onze draai hierin gevonden.
Over de overdracht / het aftreden
Na mijn eerste hartoperatie mocht ik eigenlijk niet meer 40 uur per week werken. Dat deed ik dus wel. Ik doe dit werk al 49 jaar maar ik zie het niet zitten om tot mijn 80e door te werken. Er is een tijd van komen en gaan en het wordt tijd dat een ander het stokje overneemt. We willen verjongen, dat gebeurt nu ook. Dan is het fijn dat je een iets jongere directie hebt. Ik ben blij dat ik nog mee kan doen en ik kijk ook uit naar mijn 67e.
Nieuwe directie
Toen de vraag kwam opzetten: ‘Wie gaat Frank van Tunen opvolgen als directeur?’ was Lucie de eerste aan wie we dachten. We hebben haar niet gevraagd: ”Zou je het kunnen”, maar wel: Zou je het willen”? Vervolgens hebben we geluk gehad dat we Robert van der Meer zijn tegengekomen. Hij had als registeraccountant al ervaring opgedaan bij klanten van Dubois. Robert past goed bij de organisatie vind ik zelf. Een open en eerlijke directie die goed zorgt voor het personeel is er nu nog steeds. Zij willen ook gaan voor geleidelijke groei en ik twijfel er niet aan dat ze over de juiste kwaliteiten beschikken.
Een jaar geleden vond ik het lastiger om los te laten dan nu, ook al speel je nog steeds wel eens met je eigen gedachtengoed. Ik ben blij dat ze mij soms om advies vragen, zodat ik iets kan neerleggen. Het gaat soms anders dan gedacht en daar leer je van.
Reflectie
Als er iets is wat ik heb geleerd over het ondernemerschap, is dat niets is wat het lijkt. Je kunt het nog zo goed voor elkaar hebben, toch blijkt er dan nog iets te zijn wat anders moet. Soms is het beter om niet te ver vooruit te kijken, dat kan niet altijd. Je kunt klanten vrijwel alleen adviseren op basis van de huidige situatie, omdat je niet weet hoe de toekomst loopt. Dat wordt nu steeds moeilijker. Beslissingen moeten in mijn optiek vooral met het oog op de korte termijn genomen worden.
Met de kennis van nu ben ik blij met de keuzes die ik heb gemaakt. Het is altijd wel voor de wind gegaan en ik zou het niet heel anders hebben gedaan. Ik had ook andere interesses, zoals motoren en muziek. Ik had ook best motormonteur of muzikant willen worden, dan had ik het misschien een stuk rustiger gehad. Het verbaasde mensen vaak als ik vertelde dat ik directeur was van een administratiekantoor. Ze hadden dan eerder verwacht dat ik politieagent zou zijn of iets in een andere richting, maar niet dat ik een administratief beroep had. Ik denk dat ze daaraan dachten vanwege mijn uiterlijk of doen en laten.”
